زندگی روی خط تعادل

روز نهم هم به پایان رسید و نشد که بنویسم مهمان داشتم و فکر کردم همه چشمها روی صفحه مانیتور خواهد بود. 

راضی نیستم و اصلا دلم نمی خواهد نزدیکانم این صفحه را بخوانند. اینجا می نویسم که اگر به قصد کنجکاوی یا هر چیز دیگری گذرشان را به اینجا می اندازند بدانند که من راضی نیستم اینجا را بخوانند.

ننوشتم اما باز تاکید می کنم که اگر برنامه داشتم می شد که بنویسم. روزهایی که مهمان دارم کلا کار از دستم خارج می شود دخترک که غیر قابل کنترل می شود اصلا کمک نمی کند و حرف گوش نمی دهد و دوست ندارم جلوی دیگران غر بزنم. و بقیه هم به همین ترتیب از خودم و از خیلی چیزهای دیگر راضی نیستم.